Po raz kolejny jesteśmy w Sejmie Dzieci i Młodzieży!

 

Kontaktując się z Burmistrzem Miasta Olesno – Sylwestrem Lewickim oraz z p. Dyrektor Muzeum Regionalego – Ewą Cichoń wybraliśmy posła na Sejm I kadencji z 1922 r. Wojciecha Korfantego, ponieważ jego działalność była związana z ziemią oleską. W 1911 r. zorganizował przedwyborczą podróż propagandową po okręgu kluczborsko-oleskim  proboszcza parafii Wysoka  Pawła Kuczki,  który był kandydatem na posła polskiego do Reichstagu. Jednym ze skutków tej podróży było założenie polskiego pisma w Oleśnie pt. „Prawda”. Przez Olesno miałą przebiegać tzw. Linia Korfantego, której projekt opracował w 1921 r. Zgodnie z jej założeniem Olesno miało pozostać po stronie polskiej. Korfanty wizytował ziemię oleską podczas III powstania ślaskiego, gdzie zagrzewał powstańców do walki. W czasie pobytu zatrzymał się w rezydencji właścicieli Zębowic, gdzie mieściła się kwatera powstańców.

Wojciech Korfanty (właściwie Adalbert Korfanty) urodził 20.04.1873 r. w osadzie Sadzawka (obecnie Siemianowice Śląskie). W latach 1901–1908 był członkiem Ligi Narodowej, w ramach której współpracował z Romanem Dmowskim. Od 1901 był redaktorem naczelnym „Górnoślązaka”, a od 1905 gazety górnośląskiej endecji pt. „Polak”. W latach 1903-1912 i 1918 był posłem do Reichstagu oraz pruskiego Landtagu (1903-1918), gdzie reprezentował Koło Polskie. W listopadzie 1918 r. Korfanty powrócił do Poznania. Najbliższe miesiące i lata jego życia stały pod znakiem wytężonej walki o powrót ziem zaboru pruskiego, najpierw Wielkopolski, Pomorza, a później Górnego Śląska w granice odradzającej się Rzeczypospolitej. 2.11.1918 r. wszedł w skład Naczelnej Rady Ludowej stanowiącej rząd Wielkopolski podczas powstania. Położył podwaliny pod utworzenie armii wielkopolskiej, która wsławiła się w czasie powstania wielkopolskiego. Po sukcesie w Wielkopolsce skupił się całkowicie na sprawach Górnego Śląska i urzeczywistnieniu swoich marzeń o tym, by Śląsk stał się perłą w koronie odrodzonej Rzeczypospolitej. W. Korfanty uważał, że walka orężna o Górny Śląsk jest zbędna, że sprawę załatwi konferencja pokojowa. W 1920 r. został mianowany przez rząd polski komisarzem plebiscytu na Górnym Śląsku. Po niekorzystnej dla Polaków interpretacji wyników plebiscytu stanął na czele III powstania śląskiego. Odegrał ważną rolę w rokowaniach dyplomatycznych w sprawie podziału terenu plebiscytowego. Zasługą Korfantego jest fakt, iż Polska odzyskała część Górnego Śląska. W latach 1922-1930 był posłem na Sejm z ramienia Chrześcijańskiej Demokracji. W Sejmie Rzeczypospolitej Polskiej I kadencji był członkiem klubu Chrześcijańsko-Narodowego Stronnictwa Pracy, które weszło w skład koalicji partii prawicowych Chrześcijański Związek Jedności Narodowej. Został desygnowany przez Komisję Główną Sejmu RP na premiera. Jednak wobec protestu swojego przeciwnika, naczelnika państwa Józefa Piłsudskiego nie rozpoczął formowania rządu, a komisja wycofała jego nominację. W 1922 r. Korfanty nie doszedł do władzy. Przez kolejne miesiące starał się o dojście do władzy, wyzyskując nędzę mas pracujących, ich niezadowolenie z kolejnych rządów i obiecując radykalną poprawę ich sytuacji ekonomicznej i politycznej. Od października do grudnia 1923 był wicepremierem w rządzie Wincentego Witosa i jego doradcą z ramienia ChD. Po zamachu majowym z 1926 r. przeszedł do opozycji. W 1930 r. został aresztowany i osadzony w twierdzy brzeskiej. Po uwolnieniu powrócił na Górny Śląsk, skąd w 1935 r. w obawie przed represjami udał się na emigrację do czeskiej Pragi. Po aneksji Czechosłowacji wyjechał do Francji. Był jednym z założycieli Frontu Morges. W kwietniu 1939 r. z paszportem na nazwisko Albert Martin przybył do Katowic. Został aresztowany i osadzony na Pawiaku. Ciężko chory został zwolniony po 3 miesiącach. Zmarł w szpitalu w Warszawie 17.08.1939 r. Został pochowany w grobowcu rodzinnym na cmentarzu w Katowicach. Podczas ceremonii pogrzebowych na trumnie Korfantego ułożona była korona z cierni, która symbolizować miała jego pełną cierpień i przeciwności drogę ku lepszej przyszłości ludu śląskiego i odrodzonej Rzeczypospolitej.

 

Źródła:

  1. „Prawda” Tygodnik dla Spraw Narodowych, Politycznych i Gospodarczych Ludu Polskiego na Śląsku, 1911, R.1, Nr 4, 2. „Głos Olesna” 1972, nr 7, Ł. Solik – Staniczek, Jeszcze o oleskiej „Prawdzie”, 3. „Kurier Warszawski” 17. XI 1918, Kartki ulotne. Wojciech Korfanty,
  2. „Dziennik Zachodni” 1989 r., nr 221, Jan Przewłocki, Żądam Śląska dla Polski. Nad biografią Wojciecha Korfantego, 5. „Goniec Górnośląski” 1992r., nr 23, dodatek specjalny, Na chuście ślaskiego nieba,        6. Stanisław Wasylewski, Na Śląsku Opolskim, Katowice 1937,   7. E. Cichoń, M. Dedyk, Wielka księga ziemi zębowickiej, Olesno 2010,       8. Encyklopedia Powstań Śląskich, Opole 1982,      9. Marian Orzechowski, Wojciech Korfanty: biografia polityczna, Wrocław/Warszawa 1975,       10. Materiały z sesji naukowej w Czarnym Lesie pod Woźnikami z okazji 90 rocznicy wybuchu III powstania śląskiego, Woźniki 2011,         11. J. Lewandowski, Wojciech Korfanty, Warszawa 2013,
  3. http://dzieje.pl/postacie/wojciech-korfanty-1873-1939
  4. https://historia.org.pl/2016/11/11/wojciech-korfanty-niedoceniony-szermierz-polskiej-sprawy-niepodleglosciowej/
  5. http://www.nowiny.rybnik.pl/artykul,39202,cierniowa-korona-na-trumnie-wojciecha-korfantego.html

W celu przeprowadzenia kampanii wyborczej postawiliśmy sobie cele: pozyskanie sojuszników do działania, nawiązanie współpracy z lokalną prasą,  przygotowanie plakatów, ulotek. Założyliśmy funpage, żeby na bieżąco informować o tym co zrobiliśmy https://web.facebook.com/Maciej-i-Iga-do-XXIV-Sesji-SdiM-358766037865537/ Naszą pracą chcieliśmy przybliżyć mieszkańcom Olesna postać posła W. Korfantego, jego wizję niepodległej Polski, program wyborczy oraz rolę jaką odegrał na ziemi oleskiej. Założyliśmy sobie przeprowadzenie wiecu wyborczego, złożenie wizyt wyborczych w różnych instytucjach miasta. Najważniejsze dla nas było dotrzeć do tych grup mieszkańców, do których Korfanty mógłby kierować swoje hasła wyborcze (robotnicy, bezrobotni, chłopi).

Do przeprowadzenia kampanii pozyskaliśmy sojuszników: Muzeum Regionalne w Oleśnie, Radę Rodziców przy PSP nr 2 w Oleśnie, Urząd Miasta i Gminy Olesno, Parafię pw. Bożego Ciała w Oleśnie, Ośrodek Pomocy Społecznej w Oleśnie, Powiatowy Urząd Pracy w Oleśnie, Miejski Dom Kultury w Oleśnie, Piekarnię PSS Społem, „Kulisy Powiatu”, radio Strefa S, firmę Wit-ar, firmę Nestro, gospodarsywo  p. Wiecha, posłankę na XXIII Sejm Dzieci i Młodzieży Annę Hassigner.

Na podstawie różnych źródeł przygotowaliśmy biogram posła i zmieściliśmy go w prasie lokalnej oraz zaprezentowaliśmy go w audycji radiowej Radia Strefa S. W dniu 20.03.18 r. na zaproszenie Urzędu Pracy wzięliśmy udział w Targach Pracy i Edukacji, gdzie w przyjaznej atmosferze rozmawialiśmy z wyborcami, rozdawaliśmy słodycze i gwarantowaliśmy dostęp do darmowej edukacji. Następnego dnia złożyliśmy wizytę wyborczą w gospodarstwie p. Wiechy. W czasie spotkania wręczyliśmy ulotki „Chłop podporą silnego państwa” oraz czekoladę deserową „Korfanty”. Udaliśmy się także na spotkanie z osobami bezrobotnymi do Powiatowego Urzędu Pracy, gdzie rozdawaliśmy ulotki „Wybierz Korfantego! Praca będzie dla każdego!”. W dniu 22.03.18r. w „Kulisach Powiatu” ukazał się wywiad w Wojciechem Korfantym, w którym mówił o swojej działalności politycznej i planach odbudowy niepodległej Polski. W dniu 27.03.18 r. w Miejskim Domu Kultury zorganizowaliśmy wiec wyborczy, w którym przedstawiliśmy program wyborczy naszego posła oraz plakaty zachęcające do oddania głosu. Na wiecu pojawili się także przeciwnicy z transparentem „Nie pozwólcie im mówić, bo nam wszystkich ludzi zahipnotyzują!”. Ogłoszenie o planowanym wiecu pojawiło się w ogłaszeniach parafialnych. Następnego dnia udaliśmy się do Piekarni PSS Społem, gdzie w czasie spotkania z pracownikami rozdawaliśmy ulotki „Ubezpieczenie społeczne dla każdego robotnika” oraz goździki. W dniu 04.04.18 r. byliśmy na dworcu kolejowym PKP, gdzie zachęcaliśmy podróżnych do oddania głosu na W. Korfantego, uświadamiając ich, iż budownictwo kolejowe ujednolici ceny w kraju i zlikwiduje drożyznę. Następnego dnia w „Kulisach Powiatu” ukazała się relacja z naszej kampanii wyborczej. Wszystkie publikowane zdjęcia były czarno-białe.

Przed rozpoczęciem kampanii wyborczej przeprowadziliśmy krótką ankietę wśród mieszkańców Olesna, która miała sprawdzić ich wiedze na temat W.  Korfantego. Planowaną ankietę ogłosiliśmy w „Kulisach Powiatu”, na stronie Urzędu Miasta i Gminy Olesna oraz na naszym funpagu. Ankieta odbyła się 26 marca na oleskim rynku. Pytania, które zadawaliśmy: 1. Czy wie Pani/Pan kim był Wojciech Korfanty? 2. W jaki sposób W. Korfanty był związany z ziemią oleską? 3. Jaki był udział W. Korfango w odbudowie niepodległej Polski? 4. Z jakim ugrupowaniem politycznym był związany W. Korfanty? W ankiecie wzięło udział 27 osób. Około 70% ankietowanych słyszało o W. Korfantym i jego walce o przyłączenie Górnego Śląska do Polski. Jednakże większość z ankietowynych nie słyszała o jego działalności na ziemi oleskiej i nie potrafiła podać ugrupowania, do którego należał. Wniosek: mieszkańcy Olesna mają bardzo mało wiedzę na temat postaci W. Korfantego i jego działalności. Należy dostępnymi sposobami rozpowszechnić informację na jego temat i wskazać jaką rolę odegrał w walce o niepodległą Polskę.

Na zakończenie kampanii wyborczej ponowie przeprowadziliśmy ankietę, zadawając mieszkańcom te same pytania. Ankietę ogłosiliśmy na naszym funpagu i w audycji radiowej radia Strefa S. Z przyjemnością stwierdzamy, że zdecydowana większość ludzi potrafiła odpowiedzieć na nasze pytania. Wniosek: uważamy, że kampania wyborcza przyniosła pozytywne efekty. Postać W. Korfantegozostała właściwie rozpowszechniona.

W trakcie przeprowadzania ankiet nagradzaliśmy ankietowanych gadżetami pozyskanymi od naszych sojuszników.

Udało nam się zrealizować wszystkie założone cele. Przeprowadziliśmy kampanię wyborczą tylko środkami masowego przekazu dostępnymi w latach 1918-1922. Poprzez uakatywnienie wśród społeczności lokalnej rozpowszechniliśmy wiedzę o bohaterze wśród mieszkańców Olesna oraz wskazliśmy jaką rolę odegrał w historii.  Poznaliśmy historię polskiego parlamentaryzmu i historię II Rzeczypospolitej. Udoskonaliliśmy umiejętność korzystania ze źródeł historycznych. Minusem projektu był zbyt krótki czas na jego przeprowadzenie. Podejmowane przez nas działania często kolidowały z zajęciami w szkole. W czasie naszych akcji mieszkańcy byli życzliwi i chętni do pomocy.